Τι είναι η ψυχογενής βουλιμία;

 

Η ψυχογενής βουλιμία είναι  μια σοβαρή ασθένεια, που χαρακτηρίζεται από ένα κύκλο συμπεριφορών, που συνήθως ξεκινούν με επεισόδια ανεξέλεγκτης και υπερβολικής πρόσληψης τροφής. Τυπικά, το άτομο «καταβροχθίζει» σε σύντομο χρόνο μεγάλες ποσότητες φαγητού συνήθως πλούσιες θερμιδικά (π.χ. σοκολάτες, τσιπς, μπισκότα κλπ.).

 

Χαρακτηριστικά, όσο το επεισόδιο είναι σε εξέλιξη νιώθει ότι είναι αδύνατο να σταματήσει το φαγητό. Αμέσως μετά, κυριεύεται από συναισθήματα ενοχών και δυσανεξίας και ξεκινά ορισμένα μέτρα αντιμετώπισης.

 

 Υπάρχουν δυο τύποι ψυχογενής βουλιμίας:

 

• Ο Καθαρτικός Τύπος όπου το άτομο εμπλέκεται συστηματικά στην πρόκληση εμετού και την κατάχρηση καθαρτικών και διουρητικών.
• Ο Μη Καθαρτικός Τύπος όπου  το άτομο δε χρησιμοποιεί την κάθαρση αλλά άλλες αντισταθμιστικές συμπεριφορές όπως νηστεία και υπερβολική άσκηση.

 

Πόσο συχνά και σε ποια ηλικία εμφανίζεται η ψυχογενής ανορεξία;

 

Υπολογίζεται ότι πάνω από το 90% των βουλιμικών ατόμων είναι γυναίκες. Η διαταραχή συνήθως εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της όψιμης εφηβείας και της πρώιμης ενήλικης ζωής.

 

 

Ποιά είναι  τα διαγνωστικά κριτήρια για την Ψυχογενή Βουλιμία ;

Επαναλαµβανόµενα επεισόδια υπερφαγίας ( binge eating ).

Ένα επεισόδιο υπερφαγίας χαρακτηρίζεται και από τα δύο ακόλουθα :  α. λήψη τροφής σε συγκεκριµένη χρονική περίοδο ( π.χ µέσα σε χρονικό διάστηµα 2 ωρών ) . Η ποσότητα τροφής είναι µεγαλύτερη από αυτή που οι περισσότεροι άνθρωποι µπορούν να φάνε µεσα στο ίδιο χρονικό διάστηµα και κάτω από τις ίδιες συνθήκες β) . αίσθηση έλλειψης ελέγχου στο φαγητό κατά τη διάρκεια του επεισοδίου ( π,χ αίσθηµα πως δεν µπορεί το άτοµο να σταµατήσει ή να ελέγξει τι και πόσο τρώει ) .

Τα επεισόδια υπερφαγίας/αδηφαγίας σχετίζονται με τρία τουλάχιστον από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

• Το άτομο τρώει πιο γρήγορα από το συνηθισμένο ρυθμό κατανάλωσης γεύματος
• Το άτομο τρώει μέχρι να νιώσει δυσφορία. Σταματά μόνο όταν αισθανθεί έντονο πόνο στην κοιλιά, όταν κάποιος το διακόψει, όταν προκαλέσει εμετό ή όταν πάρει καθαρτικά.
• Το άτομο τρώει μεγάλες ποσότητες φαγητού ενώ δεν πεινάει
• Το άτομο τρώει μόνο του γιατί νιώθει αμήχανα ως προς την ποσότητα φαγητού που καταναλώνει

 

 Το γραφείο μας συνεργάζεται με την Κα Σκαρλάτου Μαρία, Ψυχολόγο μιας και η θεραπεία των διατροφικών διαταραχών  πρέπει να αποτελεί μια  διεπιστημονική προσέγγιση.

 

Βιβλιογραφία

Ματάλα Λ.Α, Γιαννακούλια Μ Διαταραχές στη λήψη τροφής. Στο: Ζαμπέλας Α. Κλινική Διαιτολογία & Διατροφή με στοιχεία παθολογίας, Ιατρικές Εκδόσεις Π.Χ. Πασχαλίδης.Αθήνα,2007, 559-576